دری نام یکی از دو زبان رسمی کشور افغانستان است. این کشور که قسمت عمده ی آن مهد ادبیات گرانبهای فارسی پس از اسلام بوده است ، بدون شک یکی از شرکای بزرگ و وارثان به حق این فرهنگ گسترده و عمیق است و زبانی که به طور مطلق دری خوانده میشود در حقیقت جز ادامه ی همان فارسی دری نیست که « رابعه بنت کعب » و « دقیقی » و « عنصری بلخی » و « سنایی » و « سید حسن غزنوی » و « عبدالحی گردیزی » و « خواجه عبدالله انصاری هروی » و « ناصرخسرو قبادیانی » و دهها مانند ایشان با همکاری بزرگان دیگر این سرزمین پهناور بنیاد گذاشته و به کمال رسانیده اند.
زبان دری افغانستان با فارسی تفاوتهایی جزیی دارد. بعضی از خصوصیات صرف و نحوی محلی در آن وارد شده و از این جهت از فارسی ادبی رایج در ایران جدا شده است. این تفاوتها اندکی مربوط به چگونگی تلفظ و ادای واکهاست که با تلفظ نواحی شرقی و شمال شرقی ایران در بیش تر موارد شبیه است. تفاوتهای دیگر از نظر لغات و اصطلاحات بومی است که در زبان ادبی افغانستان وارد شده است. دیگر آن که بعضی از کلمات و اصطلاحات علمی و فنی جهان امروز در فارسی ایران از زبان فرانسوی اقتباس شده ، و همان ها را در زبان دری افغانستان به دلیل ارتباطی که در طی یکی دو قرن اخیر با هندوستان داشته است ، از زبان انگلیسی گرفته اند. بدین ترتیب در واژگان فارسی و دری اندک تفاوتی وجود دارد. این اختلافها با ارتباط فرهنگی میان دو ملت دوست و برادر و هم نژاد و هم زبان رفته رفته کم تر میشود.
تعداد مردمی که در کشور افغانستان به زبان فارسی دری سخن می گویند به موجب آمارهای اخیر ، نزدیک به ۵ میلیون نفر است. اما همه ی اهالی آن سرزمین این زبان را میدانند و به کار میبرند. در سالهای اخیر در افغانستان برای اصطلاحات جدید اداری و علمی و فنی الفاظی وضع کردهاند که غالبن ریشه و ساخت آنها از زبان پشتو گرفته شده است. مانند کلمه های { پوهنجی ، پوهنتون ، پوهاند ، پوهنوال } در برابر اصطلاحات ایرانی { دانشکده، دانشگاه، استاد، دانشیار } و غیره.
تور داخلی
تور افغنستان
