گویش­های سرزمین فارس

در بعضی از روستاهای استان فارس گویش­های مخصوصی است که با وجود زبان جاری سراسر آن استان که فارسی است هنوز بر جا مانده­ اند ؛ اگر چه هرگز نوشته نشده و مقام زبان دری نیافته­ اند.

این­ها عبارتند از :  گویش­های رایج در روستاهای شمغون ، پاپون ، ماسرم ، بورینگون و برخی دهکده ­های دیگر. این گویش­ها همه از گروه جنوب غربی به حساب می آیند. اما دسته ای دیگر مانند « سیوندی » در قریه­ی سیوند (۵۰ کیلومتری شمال شیراز) از جمله گویش­های شمال غربی است که شاید بر اثر مهاجرت در آن ناحیه رونق یافته و ماندگار شده است.
در ناحیه باشکرد (واقع در جنوب شرقی خلیج فارس) نیز گویش­های باشکردی وجود دارد که خود به دو گروه جنوبی و شمالی بخش می­شود و دارای ویژگی هایی است که آن­ها را از گویش­های دیگر ایرانی مشخص و متمایز می­کند.

Addthis
FacebookMySpaceTwitterDiggDeliciousStumbleuponGoogle BookmarksRedditNewsvineTechnoratiLinkedinRSS Feed