ابن بزاز در « صفوةالصفا » جمله هایی را از زبان شیخ صفی الدین با قید زبان اردبیلی نقل کرده و سپس دو بیتی های بسیاری را از شیخ آورده که به احتمال کلی به همان گویش اردبیل است. شاید با آذری رایج در تبریز و شهرهای دیگر آذربایجان تفاوت های کمی داشته است.
چنان که از مطلب بالا استنباط می شود،آگاهی ما از گویشهای متعددی که در قرن های پیشین در سرزمین پهناور ایران رواج داشته است ، اندک است و غالبا تنها به نام آنها منحصر است. فقط گاهی جمله های کوتاه یا مصراعی و بیتی از آنها قید کرده اند و در موارد اندکی نمونه ی این گویشها به یک تا چند صفحه میرسد.
تور داخلی
تور افغنستان
