در گلستان سعدی بیتی هست که در بعضی نسخه ها در عنوان آن نوشته اند « ترکیه » و گاهی « شیرازیه » و در هر حال به گویش محلی شیراز است.
در کلیات سعدی همچنین یک مثنوی ملمع با عنوان « مثلثات » به عربی و فارسی و شیرازی برجای است.
در دیوان حافظ هم غزل ملمعی تضمین کننده بعضی مصراع ها به گویش شیرازی ثبت است. چندی پس از زمان حافظ ، شاعری از مردم شیراز به نام « شاه داعی » منظومههایی به این زبان سروده است.