مقدسی مینویسد که در زبان ایشان سنگینی و درازی و کششی در آخرهای کلمه ها وجود دارد و مثال می آورد که :
« مردم نیشابور میگویند « برای این » و مرویان میگویند « بترای این » و یک حرف اضافه می کنند ، و اگر دقت کنید از اینگونه بسیار مییابی.» و جای دیگر مینویسد : « این زبان برای وزارت مناسب است.»
یاقوت در کلمه ی « ماشان » که نام نهری است مینویسد : « مردمان مرو آن را با جیم بجای شین ادا میکنند.»