مشهورترین عرفانی نویس منثور : خواجه عبدالله انصاری هروی (شیخ الاسلام)
خواجه عبدالله انصاری هروی از مشاهیر . عرفا . محدثین و فقهای صوفیه کنیه اش ابوالاسماعیل و لقب مشهورش شیخ الاسلام است .
چون مکان تولد و مدفنش در هرات بود به پیر هروی نیز موصوف می باشد . انصاری در اواخر قرن چهارم هجری در کهندز هرات (محلی در افغانستان کنونی) متولد شد . نسب خانواده اش به ابوایوب انصاری از مشاهیرصحابه حضرت رسول منتهی می گردد . وی در چهار سالگی به مکتب رفت . در نه سالگی خوب شعر می گفت . خواجه از کودکی زبانی گویا و طبعی توانا داشت به دو زبان فارسی و عربی مسلط بود و شعر می سرود . انصاری برای خدمت به دین مقدس اسلام سفرهای زیادی انجام داد و احادیث بسیاری از محدثین فرا گرفت و به قول خودش حافظ سیصد هزار حدیث با هزار سند بود . سخنان و مقالات و آثار متعددی از او به فارسی و عربی به جای مانده است که مشهورترین آنها منازل السائرین و طبقات الصوفیه و مناجات نامه اوست . خواجه عبدالله انصاری مشهورترین عرفانی نویس منثور می باشد . آثار منثور این حکیم فرزانه سبک خاصی دارد که به نثر مسجع مشهور است . وی در بعضی اشعارش انصاری و در برخی پیر هرات تخلص فرموده است . خواجه عبدالله انصاری در پایان عمر نابینا شد و در 22 ذی الحجه سال 481 ه. ق در سن 85 سالگی از دنیا رفت و در شهر هرات به خاک سپرده شد .