اولین تفنگ در ارتش : دوره شاه طهماسب اول
قدر مسلم آن است که تا اواسط قرن نهم هجری سلاح گرم جایی در ارتش و میدانهای جنگ ایرانیان نداشت . به گ.نه ای که در زمان شاه اسماعیل اول صفوی ، به کار بردن سلاح گرم را دور از جوانمردی و دلیری و شجاعت می دانستند و
این نوع طرز فکر در حالی بود که ایران همسایه مقتدری همچون امپراطوری عثمانی داشت که مردمش در به کارگیری و ساخت سلاحهای آتشین مانند توپ و تفنگ مهارت خاصی داشتند و در میدانهای نبرد از آن حداکثر بهره را می بردند . جنگ چالدران که بین دو کشور ایران و عثمانی روی داد به خوبی گویای این واقعیت است . اینگونه طرز فکر ادامه داشت تا هنگامی که شاه طهماسب اول به سلطنت رسید و سلطنت او مقارن با قدرت دولت پرتغال بود . دولت پرتغال به لحاظ قرار دادن جزیره هرمز به عنوان مرکز بازرگانی خود و برای تضعیف امپراتوری مقتدر عثمانی در صدد برآمدند که ارتش شاه طهماسب اول را با سلاحهای گرم آشنا نمایند . بدین ترتیب با انتخاب زبده ترین جوانان هنگ پاسداران شاهی (که مرکب از پنج هزار نفر بود و به آنها قورچی می گفتند) و مسلح کردن آنها به تفنگ های فتیله ای نخستین هسته اصلی و اساسی ارتش کوچک که بعدها (شاه عباس) آن را تکمیل کرد ، به وجود آمد .
تور داخلی
تور افغنستان
