بزرگترین مسجد : در اصفهان
مسجد (جامع اصفهان) با تاریخی 1300 ساله و فضایی به وسعت 22 هزار مترمربع از شاهکارهای هنر معماری ایران و به نوعی نماد تاریخ معماری ایران می باشد که به مسجد جامع عتیق و مسجد جمعه نیز معروف است .
بنای اولیه مسجد را طایفه بنی تمیم روی تپه یهودیه در قرن دوم هجری بنا کردند . در قرن سوم مسجد اولیه به کلی ویران شده و مسجدی جدید به جای آن احداث شد ولی تغییرات اساسی در قرن پنجم و ششم در مسجد رخ داد . مسجد جامع اصفهان مشتمل بر صحن مرکزی وسیع با حوض و بناهای مربوطه ، ایوانهای چهارگانه ، شبستان های متعدد ، گنبدها ، محرابها ، دو مناره ، طاق و قوس ها ، ورودی ها ، تزیینات غنی و متنوع می باشد که تاریخ خلاصه شده ای از هنر این سرزمین است . این مسجد تنها مسجدی است که دو گنبد خانه دارد ، گنبد خواجه نظام الملک در جنوب و گنبد تاج الملک در شمال مسجد . مسجد جامع اصفهان برخلاف مساجد دیگر که دارای یک محراب هستند دارای 9 محراب است که در مکانهای مختلف قرار دارند . چهار ایوان مسجد عبارتند از : ایوان جنوبی یا صفه صاحب ، ایوان شمالی یا صفه درویش ، ایوان غربی یا صفه استاد ، و ایوان شرقی یا صفه شاگرد که هر یک خود به تنهایی شاهکاری در معماری ایران پس از اسلام هستند و دو مناره زیبای این مسجد در طرفین ایوان جنوبی قرار دارند و روی آنها مقرنس کاری همراه با کتیبه هایی از آجر و کاشی خودنمایی می کند . این مسجد در بخش قدیمی اصفهان ، ضلع غربی خیابان هاتف و انتهای بازار بزرگ واقع گردیده است .
