بنای مسجد جامع بابل مربوط به 160 ه.ق است که گویا به دست مازیار بن قارن بنا شده است. این مسجد بارها و به ویژه در دوره صفوی بازسازی شده و در دوران فتحعلی شاه قاجار در سال 1225 ه. ق به مباشرت میرزا محمد شفیع صدر اعظم و توسط محمدحسین - متولی بنا- مجدداً بازسازی شده است.
. بنای کنونی مسجد باقی مانده آثار دوره قاجاریه و تعمیرات و مرمت هایی است که بعدها صورت گرفته است. مسجد دارای دو سر در ورودی شرقی و غربی است که بالای سر درغربی آیات و عباراتی بر خشت های کاشی به تاریخ 1230 ه.ق نوشته اند. صحن مسجد به صورت شرقی – غربی قرار گرفته و دراطراف آن ، ایوان و شبستان هایی است. در غرب شبستان، محراب قدیمی و در ضلع جنوبی آن ، دو محراب کاشی کاری جدید قرار دارد. محراب قدیمی، نیمه خراب است و خشت کاشی های آن به هم ریخته است. بر متن و اطراف محراب، کتیبه هایی کاشی کاری و گچ بری شده است. اشعاری از فتحعلی خان صبا به تاریخ 1227 ه.ق ، در پاکار طاق ایوان دیده می شود.
آدرس :مرکز شهرآمل
نوع بنا : زیارتی
قدمت : صفویه 1135-907
( تاریخ میلادی : 1722-1501 )
