غار تاریخی چهل خانه واقع در استان بوشهر

در شمال سعدآباد از توابع برازجان، رودخانه شاپور از بین صخره های سنگی و لایه های شن و ماسه متراکم عبور می کند. در دو سمت کمرکش این صخره ها تعداد زیادی دخمه به صورت اتاقک های کوچک کنده شده است. دخمه های سمت راست رودخانه به صورت مجتمع در کنار هم قرار گرفته اند و تعداد آنها از دخمه های سمت چپ رودخانه بیشتر است.

دخمه های سمت چپ رودخانه هم از نظر تعداد کمترند و هم به طور پراکنده اند. ‏در ایوان جلو اتاق ها محل عبور و نشستن و شاید محلی برای دفاع تعبیه شده است. از هر راهرو به درون اتاق و راهرو دیگر راههایی کنده شده است و همچنین برای رسیدن به قسمت پایین آن و دسترسی به آب رودخانه، آثار پلکانهای مصنوعی ساخته شده از سنگ و گل دیده می شود. دربالای ردیف سوم اتاقک ها برفراز یک اتاق، آثار تیشه حجاری که در تزئین سنگ خارا به کار می رفت، باقی مانده است. محل یک کتیپه سنگی چهارگوش که در پیشانی سردر بیرونی غار حک شده، مشهود است. ستونهای منفردی نیز بین فضاهای دخمه های بزرگتر قرارگرفته اند که از جنس خود صخره و یک پارچه از آن تراشیده شده اند. بدیهی است این ستونها به منظور تزئین و یا تنوع در نما ایجاد شده اند. این دخمه ها از درون به هم متصل هستند ودرهر یک ازاتاق ها طاقچه ها و آبراهه هایی نیز کنده شده است. چهل خانه همان طوری که از اسمش پیداست به معنی وجود چهل خانه در این مکان است. گفته می شود چهل خانه به معنای چله خانه نیز هست، که مرتاضان و زاهدان د‏ر آن زندگی می کردند. با مطالعاتی که راجع به این نوع د‏خمه ها در نقاط مختلف ایران انجام گرفته، احتمال می رود که آنها از نوع دخمه های تدفینی دوره های مادی و ساسانی باشند.

آدرس :شمال سعدآباد از توابع برازجان

نوع بنا : تاریخی

قدمت : ساسانی

( تاریخ میلادی : 224-642 م )

Addthis
FacebookMySpaceTwitterDiggDeliciousStumbleuponGoogle BookmarksRedditNewsvineTechnoratiLinkedinRSS Feed