منطقه باستانی توز در محلی بین روستاهای زیراه، اردشیرآباد وسعدآباد از توابع دهستانهای دشتستان در حاشیه رودخانه شاپور دالکی قرار دارد. توز شهری تجارتی بود که پارچه های کتانی ملون و گلابتون دوزی آن معروف بود. رودخانه شاپورکه از نزدیک آن می گذرد غالباً رودخانه توز(توج) نامیده می شد.
عضدالدوله دیلمی طایفه ای از اعراب را از شام کوچاند و در آن جا اسکان داد. توز در آغاز قرن ششم ویران گردید و تاکنون محل دقیق آن روش نشده است. آثار توز قدیم به صورت ویرانه هایی در جلگه آبادی های سعد آباد، زیراه و اردشیرآباد قرار دارد. بیرون از دره و تپه کنونی روستای زیراه به طرف غرب و جنوب، خرابه های فراوانی وجود دارد که به صورت مزارع یا راه های پیاده رو و اتومبیل رو و قبرستان ومحل گوسفندان درآمده است. این نواحی که همه مملو از ویرانه ها و خرابه های عمارت ها و شکسته های سنگ و سفال وگچ و ملاط است، وسعت و قدمت ناحیه توز قدیمی را نشان می دهد.
آدرس :حاشیه رودخانه شاپور دالکی
نوع بنا : تاریخی
قدمت : ساسانیان
( تاریخ میلادی : 224-642 م )