گـشتاسب

گشتاسب از دیگر پادشاهان اساطیری ایرانیان و پنجمین شهریار از زنجیره ی شاهان کیانی است. گـشتاسب ( در اوستا ویشتاسب برابر با دارنده اسب آماده است )، نام فرمانروای بلخ در زمان زرتشت، پیامبر ایرانی، است. زرتشت به گشتاسب پناه برد و او دین وی را پذیرفت و از وی پشتیبانی کرد.

گشتاسب یا کی گشتاسب شاهنامه را ، نخست به گزارش دقـیـقی و سـپس به گزارش فردوسی می شناسیم . او پسر لهراسب، پسر کی پشین، پسر کی قباد است که دقیقی می گوید پس از آن که کی خسرو از کار دنیا خسته شد، پادشاهی را به لهراسب سپرد که دو پسر به نام های گشتاسب و زریر داشت . گشتاسب در جوانی تاج و تخت از پدر در خواست کرد و چون آرزویش برآورده نشد به روم رفت و در آن جا پس از رنج و سختی فراوان با کتایون دختر قیصر که دلباخته ی او شده بود پیوند زناشویی بست. سپس ، قیصر روم او را انگیزاند و به جنگ با ایرانیان کشاند ولی لهراسب به جای جنگ، تاج خود را با زریر، برای گشتاسب فرستاد و به این گونه، خود از پادشاهی کناره گرفت و پسرش را بر تخت نشاند .

Addthis
FacebookMySpaceTwitterDiggDeliciousStumbleuponGoogle BookmarksRedditNewsvineTechnoratiLinkedinRSS Feed