هوشنگ نخستین شاه پیشدادی است. وی پسر فرواک، پسر سیامک، پسر مشی، پسر کیومرث و تبار ایرانیان از اوست(بن‌دهش، ص83). بر پایه گفتار های نامه های باستان، نخستين پادشاه باستانی در سرگذشت( تاریخ) ايرانیان، هوشنگ بوده است.
هَئوشینگه که در شاهنامه از او به نام هوشنگ یاد شده است دوران آغاز خانه سازی مردمان است. واژه ی هَؤشینگه در اوستایی از دو بهر ساخته شده است. بهر نخست هئو برابر با واژه ی خوب و بهر دیگر شینگه برابر با واژه های آشیانه، خانه. پس هئوشینگه برابرمی شود با زمانی که مردما ن تازه آغا ز به ساختن خانه های خوب کردند. هنگامی که مردمان از شکاف کوه ها و غار ها بیرون آمده و به خانه سازی و کندن غار های دست کرد پرداخته اند. در این دوران است که نخستین دیوار ها ساخته می شود و نخستین دیوار ها، نخستین داد یا قانون را پدید می آورد. پاژنام (عنوان) هوشنگ در نوشته های اوستایی پِرَ ذات برابر با پیش داد ، نیک آ گاه و آشنا به داده های پیشین، آزموده ی پیشین، داد پیشین، داد نخستین آمده است. در اوستا چنین آمده است که هوشنگ نخستین ِ مردمان بود که قانون نهاد. در ادامه به بخش هوشنگ در نوشتار های مزدایی و هوشنگ در متون اوستایی وهوشنگ در نامه های هنگامه ی اسلامی وهوشنگ در شاهنامه ميپردازيم.
تور داخلی
تور افغنستان
